Uiteraard ben ik nu (letterlijk) rondom gelukkig, maar de weg naar dat geluk is niet zonder hobbels en bobbels verlopen. Er zijn nogal wat Klorissen voorbijgekomen eer ik mijn Liefde tegen kwam.
Een van de Klorissen was een vriendje die niet zo in de relatie geloofde, mij niet volledig vertrouwde en vooral geen zelfvertrouwen had. Hij wilde wel, maar hij kon zich niet overgeven aan de relatie. Het bestond gewoon niet voor hem dat je ook doodgewoon gelukkig kan zijn met wat er is, zonder je allerlei muizenissen in je hoofd te halen.
We waren allebei gek op Engeland en na de film Robin Hood besloten we er heen te gaan. Het was prachtig. Veel groen, adembenemende “sceneries”, loveley countrysides en kastelen. Veel kastelen. Heel veel kastelen. (Had ik al genoemd dat er veel kastelen waren?)
Ik vind kastelen mooi, maar na het vijfde, die van de vochtigste kelder tot aan de hoogste torenkamer grondig -grondig dus- bekeken is, ben je toe aan chocolade en veel ook.
Dat moeten de beheerders van het kasteel weten, want er zit een tearoom aan het kasteel vast. De redding.
Aan de counter wachtte in eerste instantie een teleurstelling. Ze hadden vers gebak van de plaatselijke bakker, maar vermoedelijk waren er meer wanhopige vrouwen voor mij geweest die alle kasteelgruis met chocolade moesten wegeten: geen enkel chocoladegebakje te traceren, geen piepklein bonbonnetje. “I’m verry sorry, but you could also try our famous caramel slice”, zei de jongen achter de kassa. “I just know you’re gonna love it. And it has some chocolate on top of it”.
Nou vooruit, dan maar een caramel slice. Kloris hoefde niet. “Nee, dat is slecht voor mijn tanden en mijn gewicht”. Als ik toch ergens bewondering voor moet hebben, dan wel zijn wilskracht. Geen grammetje vet aan de jongen en ook met zijn gebit niets aan het handje. Heel wat anders dan mijn volslanke figuur met een suikerverslaving en een licht emotioneel eetprobleem.
Niets zo ongezellig als in je eentje een taartje te eten, maar Kloris was echt niet te vermurwen.
Nou ja, zelf weten, die caramel slice en ik worden zeer binnenkort de dikste vrienden, ik echter iets dikker dan de slice, vermoedelijk.
Een mooi plekje bij het raam gezocht en toen.
Een hap.
Van die caramel slice.
Een smaakexplosie op mijn tong.
Zoet. Zout. Engelen. Vuurwerk. Fanfare. Slingers.
Tranen sprongen mij in de ogen.
En tranen zijn er genoeg geplengd in mijn leven. Liefdes die ondanks zoveel investeren toch weer misliepen, liters tranen heeft het gekost.
Maar nog nooit heb ik gehuild om eten. Ik had er ook nog nooit van gehoord dat het kon. Maar dít.
“Neem een hapje”, zei ik tegen Kloris. “Dit is echt divine. Ik moet deze ervaring met je delen, dit is echt zo heerlijk, dat is misdadig om daar alleen van te moeten genieten. En je weet toch dat de som der delen…”
“Nee, ik had je toch al gezegd dat ik het niet hoefde”, onderbrak hij me stoïcijns. “Tja, het is wel zo, een Westfries zegt wat ie doet en doet wat ie zegt, je kunt toch snel een glas water nemen om de suiker uit je mond te spoelen, maar je móet dit gewoon proeven, echt, dit is zo lekker…“
Niets hielp. Hij liet zich niet verleiden om samen met mij te genieten van dat hemelse voedsel.
En na nog enkele maanden doormodderen, bleek dat hij ook in de liefde niet te verleiden was om gewoon ongecompliceerd van elkaar te genieten.
Dág Kloris, het ga je goed. Ik ga de rest van mijn leven besteden aan het zoeken naar de Grote Ongecompliceerde Liefde.
En naar een recept van die Goddelijke Caramel Slice.
CARAMEL SLICE
De bodem:
65 gram bloem
65 gram zelfrijzend bakmeel
180 gram bruine basterdsuiker
90 gram geraspte kokos (droog)
125 gram ongezouten boter, gesmolten
3 gram zout
De caramelvulling:
2 x 395g blikjes gesuikerde melk (gecondenseerd) Friese Vlag
22 gram ahorn siroop (maple syrup)
14 gram ongezouten boter
3 gram zout
De chocolade topping:
150 gram melkchocolade, in stukjes gehakt
50 gram Nutella
Keukenbenodigdheden:
vel bakpapier, minimaal 30 bij 30
Bakplaat 30 bij 30
Bereiding:
Warm de oven voor op 180 C line a 9 x 13 inch pan with baking paper.
To make the biscuit base, mix both flours, the coconut, brown sugar, salt and melted butter together in a large bowl.
Press evenly into the lined tin. Bake for 10 minutes.
To make the caramel filling, combine the condensed milk, maple syrup and butter in a small saucepan.
Place over a medium heat and cooking, stirring continuously with a spatula, until it is boiling.
Reduce the heat to low and continue stirring until thick and golden, about 5 minutes. Stir in the salt.
Spread the caramel in an even layer over the biscuit base. Bake for a further 10 minutes.
Allow the slice to cool completely.
To make the chocolate topping, place the chocolate in a microwave safe bowl. Microwave in 30 second bursts, stirring between each burst, until chocolate is melted and smooth. Stir in the Nutella.
Spread the chocolate topping evenly over the slice. Refrigerate until the chocolate sets.
Cut the slice however you like, I cut mine into 2.5cm (1 inch) pieces. Makes 63 little caramel bars.
Geef een reactie